تدریس بر اساس تفاوتهای فردی وبررسی تأثیر آن در افزایش سطح یادگیری دروس ریاضی و علوم دانش آموزان دوره راهنمایی تحصیلی
محورهای موضوعی : مدیریت دانش
1 -
کلید واژه: یادگیری تفاوت بین یادگیری و عملکرد عوامل مؤثر در یادگیری يادگيري افتراقي آموزش,
چکیده مقاله :
اين تحقيق باهدف "رویکرد افتراقی، تدریس بر اساس تفاوتهای فردی و تأثیر آن در افزایش سطح یادگیری دروس ریاضی و علوم دانش آموزان دوره راهنمایی تحصیلی" انجام گرفته است. روش این تحقیق روش شبه آزمایشی یا مطالعات نیمه آزمایشی است. این روش شامل يك گروه آزمايش و يك گروه كنترل است که در تحقیق حاضر براي گروه آزمايش یادگیری به صورت افتراقی بوده اما براي گروه كنترل به همان شيوه سنتی آموزش داده شد. دانش‌آموزان مقطع راهنمایی مدارس شهر تهران جامعه آماری ما را تشکیل می‌دهند. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای می باشد که تعداد کل حجم نمونه 600 نفر است. جهت بررسي رابطه بين متغيرها و بررسي فرضيه‌ها از آزمون t و خی دو و همچنين از ضريب همبستگي فی استفاده شده است. میانگین نمره ریاضی در سال اول راهنمایی در گروه کنترل و گواه قبل از انجام آموزش افتراقی برابر 9/12 است و میانگین نمره علوم در گروه کنترل 04/13 و در گروه گواه 2/13 است. در نتیجه می توان گفت نمره ریاضی و علوم گروه کنترل و گروه گواه قبل از آموزش به شیوه افتراقی به دانش‌آموزان گروه گواه، تفاوتی با هم ندارند. در سال دوم راهنمایی به گروه گواه آموزش به شیوه افتراقی داده شد و میانگین نمره ریاضی دانش‌آموزانی که به شیوه افتراقی آموزش ندیده‌اند 7/12 و دانش‌آموزانی که به این شیوه آموزش دیده‌اند 5/15 شد و همچنین میانگین نمره ریاضی همان دانش‌آموزان در سال سوم راهنمایی که به شیوه افتراقی آموزش ندیده‌اند 2/12 و کسانی که به این شیوه آموزش دیده‌اند 02/16 بود. در نتیجه می توان گفت نمره ریاضی دانش‌آموزانی که به شیوه افتراقی آموزش دیده‌اند بیشتر از دانش‌آموزانی است که به این شیوه آموزش ندیده‌اند. همانطور که نتایج نشان داد دانش‌آموزانی که در سال دوم و سوم راهنمایی تحت آموزش افتراقی بوده اند نمرات بیشتری در درس ریاضی نسبت به دانش‌آموزانی که تحت این آموزش نبوده‌اند کسب کردند همچنین نمرات ریاضی دانش‌آموزان در سال سوم نیز بیشتر از سال دوم است. در ادامه بررسی‌ها مشخص شد که میانگین نمره علوم دانش‌آموزان در سال دوم راهنمایی که به شیوه افتراقی آموزش ندیده‌اند 7/12 و دانش‌آموزانی که به این شیوه آموزش دیده‌اند 4/16 است و میانگین نمره علوم همان دانش‌آموزان در سال سوم راهنمایی که به شیوه افتراقی آموزش ندیده‌اند 5/12 و دانش‌آموزانی که به این شیوه آموزش دیده‌اند 9/16 بود. در نتیجه می توان گفت نمره علوم دانش‌آموزانی که به شیوه افتراقی آموزش دیده‌اند بیشتر از دانش‌آموزانی است که به این شیوه آموزش ندیده‌اند همانطور که نتایج نشان داد دانش‌آموزانی که در سال دوم و سوم راهنمایی تحت آموزش افتراقی بوده‌اند نمرات بیشتری در درس علوم نسبت به دانش‌آموزانی که تحت این آموزش نبوده‌اند کسب کردند همچنین نمرات علوم دانش‌آموزان در سال سوم نیز بیشتر از سال دوم است این نتایج نشان داد که آموزش به شیوه افتراقی تأثیر فراوانی در یادگیری دانش‌آموزان در درس ریاضی و علوم داشته است.