امور بازرگاني و بويژه صادرات، همواره دستخوش ريسک و خاطره بوده و هست. واضح است که مقابله با اين دسته ريسک ها، مستلزم فرآيندي نظام يافته براي شناسايي، تحليل و پاسخگويي به ريسک ها به منظور بيشينه نمودن نتايج وقايع مثبت و کمينه نمودن پيامدهاي وقايع ناگوار و منفي مي باشد که چکیده کامل
امور بازرگاني و بويژه صادرات، همواره دستخوش ريسک و خاطره بوده و هست. واضح است که مقابله با اين دسته ريسک ها، مستلزم فرآيندي نظام يافته براي شناسايي، تحليل و پاسخگويي به ريسک ها به منظور بيشينه نمودن نتايج وقايع مثبت و کمينه نمودن پيامدهاي وقايع ناگوار و منفي مي باشد که مي تواند روي اهداف اصلي صادرات تاثيرگذار باشد. بر اين اساس، هدف مطالعه حاضر، شناسايي و تحليل عوامل موثر بر توسعه صادرات غيرنفتي از منظر ريسک در گمرک جمهوري اسلامي ايران مي باشد. جامعه آماري پژوهش شامل مديران و خبرگان سازمان گمرک در شهر تهران مي باشد. نمونه مورد نياز براي مصاحبه کيفي تا حد اشباع نظري و از طريق نمونه گيري قضاوتي هدفمند گردآوري شد. به منظور تحليل داده هاي کيفي حاصل از 20 مصاحبه، از تئوري داده بنياد بهره گرفته شد. از 181 خرده مقوله استخراج شده از گزاره هاي کلامي، 41 مقوله محوري احصاء شد که مدل پارادايمي مديريت ريسک صادرات را شکل داد. نتايج نشان داد ريسک مبتني بر کالاهاي صادراتي، ريسک تجاري، ريسک اظهارنامه صادراتي، ريسک غيرعملکردي، ريسک اعتباري، ريسک حمل و نقل، ريسک مبتني بر شخص، و ريسک قانوني، مهمترين ريسک هاي صادراتي کشور بوده و براي مديريت آنها، استراتژي هايي پيشنهاد شد. به علاوه، عوامل زمينه اي شامل ملاحظات فرهنگي، قانوني، زيست محيطي، تکنولوژيکي، اقتصادي، و سياسي، و عوامل مداخله گر شامل کيفيت مکانيزم هاي اجرايي صادرات، کيفيت نيروي انساني، و مشارکت ذينفعان بر استراتژيهاي مديريت ريسک صادرات تاثيرگذار بودند.
پرونده مقاله